v./m. (-nialen), instrument waarmee men parallelle lijnen trekken kan, o.a. gebruikt om een koers van de windroos op een zeekaart over te brengen naar de positie van het schip.
De parallelliniaal wordt in verscheidene uitvoeringen gebruikt als hulpmiddel bij de navigatie. Zij kan gebruikt worden om koers, afgelegde afstand en peilingen op een kaart uit te zetten. De parallelliniaal zou in 1584 uitgevonden zijn door de Fransman Mordante, maar is pas in de 19e eeuw algemeen in gebruik geraakt.
