o., werk dat bestaat in lakken; het vervaardigen van gelakte voorwerpen en deze voorwerpen zelf: Japans lakwerk.
Lakwerk komt oorspronkelijk uit China en Japan (China, CULTUUR), waar een hoge graad van verfijning werd bereikt. In China maakte men reeds ca.1300 v.C. lakwerk. Als basis kan metaal, papiermaché of aardewerk gebruikt worden, maar veelal neemt men hout. Dit uiterst bewerkelijke handwerk bestaat uit het opbrengen van diverse boven elkaar liggende laklagen, het daarna drogen, ponceren en polijsten. Er is een aantal variëteiten: rood, zwart, verguld, met inlegwerk van parelmoer, met reliëfdecors, geschilderde voorstellingen enz. De techniek is ook in de westerse kunst toegepast, vooral in de 18e-19e eeuw, o.a. door de gebroeders Martin te Parijs en de familie Stobwasser te Brunswijk.
Zeer mooi lakwerk komt ook uit de USSR (o.a. Feodoskino en Palekh).
LITT. W.Holzhausen, Lackkunst in Europa (1959); W.Speiser, Lackkunst in Ostasien (1965); B.von Ragué, Geschichte der japanischen Lackkunst (1967); H.Huth, Lacquer of the west: the history of a craft and an industry, 1550-1950 (1971); Lee Yu-Kuan, Oriental lacquer art (1972).
