v., rite waardoor iemand in de geestelijke stand wordt opgenomen.
(e) De kruinschering was reeds in de voorchristelijke tijd in gebruik en werd beschouwd als een teken van toewijding aan de goden. Vooral onder invloed van 1 Kor.11,14 kwam zij ook in gebruik bij de christenen, eerst bij de monniken en in de 5e eeuw bij de seculiere geestelijken. Men liet als teken van toewijding aan God het hele hoofd kaalscheren of alleen de kruin; de tonsuur in de vorm van een kleine cirkel dateert van de 16e eeuw. Paus Paulus VI schafte in 1972 de tonsuur af en verbond de intrede in de geestelijke stand aan de diakenwijding.
