v. (-n, -s), observatietechniek om de manier waarop m.n. leraar en leerling op elkaar reageren, vast te leggen en daarmee voor nader onderzoek toegankelijk te maken.
(e) Leraar en leerling beschikken in het algemeen over gelijke middelen om elkaar te beïnvloeden; de leraar bepaalt echter voor een belangrijk deel de hoeveelheid en het type →interactie in een leersituatie. Interactieanalyse wordt gebruikt om het verband na te gaan tussen studieresultaten van leerlingen en de manier waarop leraar en leerlingen elkaar beïnvloeden. Zij omvat de procedures registreren, coderen en analyseren.
LITT. S.Veerman, Training op basis van interactieanalyse (1975).