[→Fr. insolvabilité, onmacht tot betalen], v., verzekering tegen de onverhaalbaarheid in het algemeen, wanbetaling en onverhaalbaarheid op een bepaald object.
(e) Men onderscheidt:
1. insolvabiliteitsverzekering van de vordering op de verzekeraar tegen het gevaar van onverhaalbaarheid;
2. insolvabiliteitsverzekering van de vordering tegen onverhaalbaarheid op een bepaald object in het bezit van de schuldenaar, b.v. hypotheekverzekering, kredietverzekering.
De vordering moet bij de aanvang van de verzekering verhaalbaar zijn. Voor het recht op schadevergoeding behoeft de schuldenaar niet eerst uitgewonnen te zijn.
LITT. T.J.Dorhout Mees, Schadeverzekeringsrecht (1967).
