v., geheel van voorschriften en normen welke ondernemers in hun onderlinge betrekkingen en in het verkeer met derden in acht moeten nemen.
(e) In Nederland is de handelsmoraal geregeld in een aantal wetten, uitvoeringsvoorschriften, gedragscodes enz.
In België is deze materie geregeld door de wet van 14.7.1971, waarbij vroeger reeds bestaande reglementeringen tot één geheel zijn samengeordend met verscheidene aanpassingen en verruimingen van het toepassingsgebied, terwijl de wet de algemene beginselen vastlegt die de concurrentiestrijd van handelaars en ambachtslieden onderling, en de eerlijkheid in de handelsverrichtingen en dienstprestaties t.a.v. de verbruikers moeten beheersen. De wet regelt 1. de handelsvoorlichting, nl. de prijsaanduiding, de aanduiding van hoeveelheid, de benaming en samenstelling der produkten, de benaming van oorsprong en de handelspubliciteit;
2. de handelspraktijken die door de wet hetzij verboden, hetzij onder welomschreven beperkingen toegelaten worden, m.n. verkoop met verlies, uitverkopen, opruimingen of solden, sommige verkopen tegen verminderde prijs, gezamenlijk aanbod van produkten of diensten, d.w.z. de premieverkoop, openbare verkopen, afgedwongen aankopen, kettingverkoop en reizende verkopen;
3. de oneerlijke mededinging, die het toepassingsveld verruimt doordat deze zich niet enkel meer situeert tussen een handelaar, een industrieel, een ambachtsman en zijn concurrenten, of één van hen, maar tussen een handelaar of een ambachtsman en één of meerdere andere handelaars of ambachtslieden. De wet innoveert vooral door de wijze waarop de rechtshandhaving ingericht wordt. Naast de strafrechtelijke sancties, voorziet de wet bovendien in bepaalde gevallen een administratieve sanctie, b.v. de schrapping van inschrijving, ten slotte een aanzienlijke verruiming van de zgn. vordering tot staken.
