[→Chamaven], in de middeleeuwen in Nederland een gouw, gelegen aan de rechteroever van de IJssel. In de 4e eeuw omvatte het westelijk Munsterland en werd begrensd door Twenthe, de IJssel, de Rijn en de Hettergouw (pagus Hattuaria, tussen Maas en Rijn).
In de volgende eeuwen werd Hamaland sterk verkleind door het opdringen van de Saksen. Een van de belangrijkste graven is Wichman (f983) geweest. Zijn dochter →Adela de Wrede, die hem opvolgde, bedreef met haar tweede man graaf →Balderik talrijke gewelddaden, die keizer Hendrik ii er tenslotte toe brachten hen in 1018 af te zetten. Een deel van de goéderen kwam aan het bisdom Utrecht, de rest aan de graven van Zutphen. LITT. A.Wirtz-Hennigsen, Die Geschichte des Hamalandes (1971).
