Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

gesprekstechniek

betekenis & definitie

v., de vaardigheid om zich in een gesprekscontact zodanig op te stellen en uit te drukken, dat de bedoeling van het gesprek zo goed mogelijk gerealiseerd wordt.

(e) Daar het gesprek in de sociale wetenschappen een grote rol speelt, b.v. als middel om informatie te verwerven (interview), iemands gedrag te beïnvloeden (advisering) of mensen te helpen bij het oplossen van hun probleem (➝counseling, psychotherapie), zijn gesprekstechnieken m.n. door psychologen intensief bestudeerd. Uit dit onderzoek is o.a. gebleken dat gesprekspartners elkaar in hoge mate wederkerig beïnvloeden wat hun gespreksgedrag betreft. Deze wederzijdse beïnvloeding heeft grotendeels onwillekeurig plaats en verloopt maar zeer gedeeltelijk via de uitgewisselde woorden. Vooral via hun niet-verbale uitingen (stemklank, intonatie, mimiek, oogcontact, lichaamshouding) geven gesprekspartners elkaar signalen over hun instelling (attitude) ten opzichte van elkaar, waarop zij continu reageren. Daarnaast werd duidelijk dat de beantwoording van de vraag welke verbale en non-verbale uitingen in een gesprek effectief zijn, afhankelijk is van de doelstelling van het gesprek. ➝gesprekstraining. litt. G.Goedhart, Het gesprek besproken (1976).

< >