[Gr. ektrope, afwending], o., het naar buiten omkrullen van de rand van het onderste ooglid, waardoor dat oog gaat tranen.
Ectropion komt bij de hond regelmatig voor, vooral als erfelijke afwijking, m.n. bij rassen als de sint-bernardshond en de bloedhond. Hier hebben de onder-oogleden de neiging uit te zakken, waarbij een gedeelte van het slijmvlies dat de binnenkant van de oogleden bedekt (bindvlies) te zien is. De therapie voor ectropion is in veel gevallen van chirurgische aard. Behalve bij de bloedhond en de sint-bernardshond, waarbij ectropion min of meer hoort, komt het ook nogal eens voor bij de spaniëls, waarbij het bepaald ongewenst is, evenals trouwens bij de overige honderassen.
