de door de Argentijnse minister van Buitenlandse Zaken Luis Drago en naar hem genoemde op 29.12.1902 in een nota aan de VS geformuleerde leer dat publieke schulden nooit door gewapende tussenkomst door de regeringen der buitenlandse schuldeisers zouden mogen worden ingevorderd. In 1907 werd op de Tweede Haagse Vredesconferentie de Drago-Porter-conventie aangenomen, waarbij de Drago-doctrine enerzijds werd uitgebreid tot alle contractuele schulden, anderzijds werd ingeperkt inzoverre dat wapengeweld niet werd uitgesloten indien arbitrage werd afgewezen.
LITT. V.Jiménez y Nuñez, La doctrina Drago y la politica internacional (1927).
