[Gr. demos, volk], bn., aanduiding van een antiek Laategyptisch schrift en de taal die dit aanduidt; ook zelfstandig gebruikt.
Het demotisch schrift ontwikkelde zich sinds de 7e eeuw v.C. uit het hiëratisch, dat weer terugging op de Oudegyptische-hiërogliefen. Het kenmerkt zich door een sterke vereenvoudiging van de tekens en door veelvuldige ligaturen; het was daardoor meer voor algemeen gebruik geschikt. Brieven, rekeningen enz. werden dan ook meestal in het demotisch geschreven. Toch werd het op den duur ook gebruikt voor religieuze teksten, al bleef daarvoor het oudere schrift ook in gebruik. Het demotisch was geen echte volkstaal. Het werd na de 3e eeuw n.C. verdrongen door het met Griekse letters geschreven Koptisch. (Egyptische taal).
Litt. W.Spiegelberg, Demotische Grammatik 91925).
