Italiaans componist, *3.2.1904 Pisino (Istrië), ♱19.2.1975 Florence. Dallapiccola studeerde te Florence aan het conservatorium en doceerde daar vanaf 1931 compositie.
Van 1951-52 en 1956-57 was hij docent aan het Tanglewood Institute (VS). Dallapiccola is de voornaamste Italiaanse componist in de twaalftoontechmek, waarbij hij een deling toepast in drie groepen van vier noten. Hij onderging de invloed van A.Webern. Zijn grootste kracht ligt in dramatische en koorcomposities.
Composities: Musica per 3 pianoforti (1935), Tre laudi, (voor sopraan en 13 instrumenten, 1937), Volo di notte (1939; opera), Ciaccona, Intermezzo e Adagio (cello-solo, 1945), II Prigioniero (1948; opera), Giobbe (Job, 1950; oratorium), Dialoghi (1960), Parole di San Paolo (1964; solocantate), Sicut umbra, (voor mezzosopraan en 12 instrumenten, 1970), Tempus destruendi-Tempus aedificandi (voor koor, 1971).
Litt. R.Vlad, L.Dallapiccola (1957); H.H.Stuckenschmidt, Schöpfer der neuen Musik (1958).
