[Lat. compilare, opeenstapelen] (compileerde, heeft gecompileerd),
1. in het algemeen het bijeenbrengen van delen van verschillende publikaties tot één geheel;
2. de bewerking, waarbij de computer een programma dat geschreven is in een hogere programmeertaal, omzet in zijn eigen machinecode (e).
Het compileren gebeurt veelal door de diverse onderdelen van het programma in de hogere taal, na herkenning als zodanig, te vervangen door kant en klare (in een bibliotheek opgeslagen) stukken code en deze op de juiste wijze samen te voegen. Het compileren wordt verricht door een permanent beschikbaar programma, meestal als ‘compiler’ aangeduid, dat door het -bedrijfssysteem naar behoefte kan worden opgeroepen. Pas na de aldus verkregen vertaling is de computer in staat tot het uitvoeren van het eigenlijke programma (programmeertaal).
