Duits rechtsgeleerde, 7.3.1825 (Hessen), ♱20.4.1902 Wiesbaden. Van 187996 was Von Buri Reichsgerichtsrat.
Grote invloed kregen zijn geschriften over het strafrecht, ook in de rechtspraktijk. Naar Von Buri’s mening moest het begrip causaliteit zó uitgelegd worden, dat alle omstandigheden zonder welke de navolgende gebeurtenis niet gedacht kan worden, als oorzaak moeten worden aangemerkt.
Het onderscheid tussen de dader en de medeplichtige liet Von Buri afhangen van de mate waarin het element van zelfstandigheid ten aanzien van het beoogde doel zich voordoet. Werken: Zur Lehre von der Teilnahme an dem Verbrechen und der Begünstigung (1860), Gerichtssaal (1869), Einheit und Mehrheit der Verbrechen (1879), Die Kausalität und ihre strafrechtlichen Beziehungen (1885), Beiträge zur Theorie des Strafrechts und zum Strafgesetzbuch (1894).
