broer van Reinoud II van Brederode. Domproost van Utrecht en leider van de opstand tegen bisschop Rudolf van Diepholt.
In 1455 werd hij door de kapittels tot bisschop gekozen, maar Filips de Goede van Bourgondië wist van de paus de benoeming van zijn bastaardzoon David van Bourgondië te verkrijgen. Tegen een ruime schadeloosstelling gaf Gijsbrecht in 1456 zijn rechten op het bisdom over.
Hij werd, evenals Reinoud II, in 1470 door bisschop David gevangengenomen. Brederode, Hendrik van, heer van Vianen en burggraaf van Utrecht, *1531 Brussel, ♱ 15.2.1568 Recklinghausen; zoon van Reinoud III van Brederode.
Hij was tijdens de voorgeschiedenis van de Tachtigjarige Oorlog in 1565 lid van het Verbond der Edelen en bood op 5.4.1566 het eerste smeekschrift aan Margareta van Parma aan. Brederode riep de vergadering te Sint Truiden op 14.7.1566 bijeen en behoorde tot het Compromis van Breda (30.
1. 1567).
Hij wierf troepen te Antwerpen en bracht een aantal per schip naar Vianen, terwijl zijn commandant Bomberg ’s-Hertogenbosch veroverde. Hendrik trachtte vergeefs zich meester te maken van Utrecht en Amsterdam.
Het door hem bij Antwerpen samengebrachte legertje onder leiding van Jan van Toulouse werd 13.3.1567 door Beauvoir bij Oosterweel (Austruweel) vernietigd. Toen na de val van Valenciennes het verzet ineen zakte, verlieten zijn troepen Vianen en trokken zij naar Duitsland.
Nadat Hendrik vergeefs gepoogd had weer bij Margareta in de gunst te komen, week hij op 2.7.1567 uit naar Emden. Op 28.5.1568 werd hij door de Bloedraad bij verstek gevonnist.
