m. (mv.), Hirudinea, klasse van dieren behorend tot het fylum ringwormen.
De bloedzuigers komen zowel op het land als in het water voor. Van de 600 beschreven soorten komt een aanzienlijk deel alleen in zee voor. Zeer bekend is Hirudo medicinalis, de medicinale bloedzuiger, die tot 20 cm lang kan worden. Deze bezit een langgerekt lichaam, voorzien van twee zuignappen: een kleine voorste zuignap die de mond omgeeft, en een grote achterste zuignap. Als de bloedzuiger zich met behulp van zijn zuignappen vasthecht op een dier, snijden scherpe tandjes in de mond door de huid van de gastheer heen. Tegelijkertijd brengt de bloedzuiger uit zijn speekselklieren een stof (hirudine) in de wond, die het stollen van het bloed tegengaat. Door de grote elasticiteit van ingewanden en lichaamswand, en het grote aantal darmblindzakken kunnen de bloedzuigers veel bloed opnemen (ca. 15 g), waarvan zij maanden kunnen leven.
Deze bloedzuigers werden tot in de 19e eeuw veel voor medicinale doeleinden gebruikt. Men ging uit van het idee dat koortsen e.d. werden veroorzaakt door een teveel aan bloed. Medicinale bloedzuigers werden in vijvers gekweekt. Een grote Duitse kwekerij leverde in het midden van de 19e eeuw 1,8-3,5 mln. bloedzuigers per jaar.
