[Eng.], v. (-s), (ook: Elo-rating), getal dat een maat vormt voor de speelsterkte van een schaker.
© De Amerikaanse wiskundige A.E.Elo heeft een statistische rekenmethode uitgewerkt waarmee aan de hand van de resultaten in partijen aan een schaker een rating wordt toegekend. Deze rating is dus eigenlijk een maat voor het succes van een speler en niet zozeer een maat voor de speelsterkte; factoren als spelinzicht en theoriekennis spelen geen enkele rol. De FIDE, de wereldschaakbond, heeft het Elo-sys eem geadopteerd en alle internationale wedstrijdresultaten worden in de ratings verwerkt. Tweerraal per jaar publiceert de FiDE een lijst van ratings, waarin de resultaten van het voorgaande halfjaar zijn verwerkt. De internationale rating begint bij 2200. Deze ratinglijst wordt o.a. gehanteerd om internationale toernooien in sterktecstegorieën in te delen. Er zijn zestien categorieën (categorie 1: gemiddelde rating van de deelnemers 2251-2275; categorie 16: gemiddelde rating 2626 of hoger). Deze categorie-indeling is weer van belang voor het behalen van een meester- rf grootmeestertitel: in een toernooi van een lage categorie moet men meer punten scoren voor een neesterresultaat dan in een toernooi van een hagere categorie.
Ook uitnodigingen en startgelden voor toernooien worden vaak bepaald aan de 1 and van de ratings,
