Frans filmhistorica, *5.4.1896 Berlijn, ✝ 25.11.1983 Parijs; van Duitse afkomst. Eisner studeerde kunstgeschiedenis, werd daarna theater- en filmcriticus en raakte bevriend met Fritz Lang, Sergej Eisenstein en Max Reinhardt.
Na de Machtübernahme door Hitler in 1933 week zij uit naar Frankrijk, waar zij in 1945 hoofd van de Cinémathèque Française werd. Deze functie bekleedde zij tot 1975. Eisner wordt beschouwd als de grootste specialist op het gebied van de Duitse expressionistische film. Zij publiceerde er een boek over: L’écran démoniaque (1952). Later schreef zij een studie over F.W.Murnau (1964; herz. dr. 1973) en een over Fritz Lang (1984). Afb.p.178.
