LUCHTMANS (Gijsbertus Johannes), geb. 31 Oct. 1808 te Wageningen, overl. 23 Juni 1868 te Zutphen. 20 Juni 1826 ingeschreven te Utrecht als student in de geneeskunde, promoveerde hij, 12 Dec. 1832 op een proefschrift: de Mutatione axis oculi secundum diversam distantiam ejusque causa, en verwierf 24 April 1833 den titel van chirurgiae doctor.
Hij vestigde zich te Scherpenzeel, waar hij gedurende 18 jaar als geneesheer werkzaam was, maar daarna verhuisde hij naar Zutphen, daar zijne gezondheid hem niet toeliet langer eene zoo vermoeiende praktijk waar te nemen. In 1854 werd hij benoemd tot lid van de provinciale commissie van geneesk. onderz. en toevoorzicht, en in 1866 verwisselde hij dit ambt met het lidmaatschap van den geneeskundigen raad voor Gelderland en Utrecht. Gedurende zijn verblijf te Utrecht
legde hij zich bijzonder toe op de microscopie van het zenuwstelsel en vervaardigde daarvan zulke fraaie praeparaten, dat zijne inzending op de wereldtentoonstelling te Parijs in 1867 met een bronzen medaille bekroond werd. Hij was hierin geheel autodidact en bracht het in de techniek tot eene hoogte, die misschien door weinigen geëvenaard, zeker door niemand overtroffen werd. Eene beschrijving hiervan komt voor, onder den titel: Iets overhet vervaardigen van microscopische praeparaten tot opheldering der structuur van sommige deelen van het zenuwstelsel, in het Ned. Tijds. v. Geneesk. 1863, 564. In 1864 werd hij benoemd tot lid van het Provinc. Utr. genoots. v. Kunsten en Wetenschappen en in de Verhandelingen daarvan leverde hij bijdragen over de structuur van het ruggemerg, van de terminaalstreng van den nervus sympathicus en van de gevoels- en beweegzenuwen. Ook van de structuur der hersenen vervaardigde hij, door wijzigingen te brengen in zijne methode van praepareeren, schoone praeparaten, maar een beschrijving daarvan heeft hij niet meer kunnen te boek stellen.
Simon Thomas
