Muziek lexicon

Mr. G. Keller en Philip Kruseman (1932)

Gepubliceerd op 15-06-2021

Max bruch

betekenis & definitie

(Portret plaat 13), * 6. 1. 1838 te Keulen, ✝ 2. 10. 1920 te Berlijn, comp. Begon zijn loopbaan als wonderkind, na van zijn moeder, begaafde zangeres, pianoles en onderwijs in het componeeren te hebben ontvangen.

Zijn eerste proeven van compositie, op zijn negende jaar, bezorgden hem een beurs van de Mozartstichting. Hij werd leerling van F. Hiller, K. Reinecke en F. Breuning, Na eenige jaren muziekonderricht te Keulen te hebben gegeven, maakte hij studiereizen door Duitschland en werd in 1865 muziekdirecteur te Koblenz, daarna achtereenvolgens hofkapelmeester te Sondershausen, dirigent van den Sternschen Gesangsverein te Berlijn, dirigent der Philharmonic Society te Liverpool, dirigent van den Breslauer Orchesterverein. Ook was hij een tijdlang hoofdleeraar in de compositie (meesterklasse) aan de Hochschule te Berlijn.Aan onderscheidingen heeft het Bruch niet ontbroken: in 1893 maakte Cambridge hem tot eeredoctor in de muziek, in 1898 werd hij correspondeerend lid der Par. Academie des Beaux Arts, in 1908 werd hem de Orde „Pour le Mé* rite" verleend, in 1918 maakte Berlijn hem tot doctor theol. en phil. Na 1910 is hij niet meer

in het openbaar opgetreden. Van zijn talrijke werken noemen we het zangspel Scherz, List und Rache, dat in 1858 zijn naam bekend maakte, de opera's Loreley en Hermione, en vooral zijn oratoria Frithjof, Schön Ellen, Odysseus, Arminius, Das Lied von der Glocke, Achilleus, Das Feuerkreuz, Moses, Gustav Adolf, Nal und Damajanti. Verder worden vermeld: zijn vrouwenkoren (o.a. die Priesterin der Isis), zijn mannenkoren (Römischer Triumphgesang, Salamis), drie vioolconcerten (waarvan het eerste, in gmol, algemeen bekend is), Kol Nidrei voor violoncel en orkest, drie symphonieën, twee strijkkwartetten, pianowerken, enz. Veel van dat alles staat in ruimen kring nog steeds in hooge eere, maar dat een en ander verouderd klinkt, b.v. de opera's en het oratorium Arminius, kan moeilijk worden weersproken. Hem een evenknie te noemen van den Olympiër Brahms, gelijk wel geschied is, zal thans wel niemand meer doen.

< >