rangtelwoord

betekenis & definitie

rangtelwoord - zelfstandig naamwoord
uitspraak: rang-tel-woord

1. geeft de plaats in een rang of volgorde aan
♢ 'eerste' en 'zesde' zijn rangtelwoorden
1. bepaald rangtelwoord
[geeft de exacte plaats in een reeks aan, bijvoorbeeld 'eerste' of 'zesde']
2. onbepaald rangtelwoord
[geeft de relatieve plaats in een reeks aan, bijvoorbeeld 'middelste' of 'sommige']

Zelfstandig naamwoord: rang-tel-woord
het rangtelwoord
de rangtelwoorden
het rangtelwoordje

Tegenstellingen
hoofdtelwoord