Dijkdorp aan de Hollandse IJssel, ontstaan in de middeleeuwen en voor het eerst vermeld in 1277. Pas in 1861 werd Krimpen een zelfstandige gemeente.
In 1865 verrees een eigen kerk; voordien kerkte men in Ouderkerk. Bij het veer naar Capelle vormde zich een bescheiden dorpskern.
De aan de westzijde buitendijks gelegen Stormpolder ontwikkelde zich vanaf de 19de eeuw tot een industrie-eiland met scheepswerven. Het oude raadhuis (1903) is in 1967 afgebroken.
Met de bouw van de stormvloedkering (1954-'58) ontstond een vaste oeververbinding (Algerabrug), waarna Krimpen zich heeft ontwikkeld tot forensenstad van Rotterdam. Het dorp is aan de noordoostzijde fors uitgebreid.
