Het Vredespaleis (Carnegieplein 2) werd gebouwd ter huisvesting van het Permanente Hof van Arbitrage. Tegenwoordig is hier tevens het Internationale Gerechtshof gevestigd.
Opdrachtgever was de in 1904 opgerichte Carnegie-stichting, genoemd naar de Amerikaanse staalmagnaat A. Carnegie, die een belangrijke financiële bijdrage leverde. Tussen 1907 en 1913 werd het prijsvraagwinnende ontwerp van de Franse architect L.M. Cordonnier in aangepaste en vereenvoudigde vorm uitgevoerd onder leiding van J.A.G. van der Steur. Het late neorenaissance-gebouw heeft een carré-vormige opzet met binnenplaats en aan de linkerzijde een grote toren met borstweringen, arkeltorentjes en een kleine ronde spits. Vergelijkbaar is de kleine ronde toren aan de rechterzijde.
Geschenken uit vele landen hebben bijgedragen aan een heterogene stoffering en citaten van meerdere historische bouwstijlen. Diverse kunstenaars zijn verantwoordelijk voor de bouwsculpturen, die vooral het recht, de vrede, de deugden en de schone kunsten symboliseren. Het interieur vertoont op de Italiaanse en de Hollandse renaissance geïnspireerde vormen naar ontwerpen van W. Retera, H.A. Rosse en J.A.G. van der Steur.
De door Th. Mawson eveneens in het kader van een prijsvraag ontworpen regelmatige parkaanleg uit 1913 resteert nog aan de noordzijde, waar door het langgerekte waterbassin de Haagse Beek stroomt. Nabij de rijk bewerkte toegangshekken staat een parkwachterswoning (Carnegieplein 1; circa 1913). Achter het Vredespaleis ligt aan de Carnegielaan de Van Karnebeekbron, opgericht in 1913 ter herinnering aan de opening van het Vredespaleis. Deze fontein vermeldt onder meer de namen van de architecten en de bestuursleden van de Carnegiestichting (voorzitter jhr. M.A.P.C. van Karnebeek).
