Het voorm. weeshuiscomplex (Zusterstraat 13) bestaat uit enkele tweelaags gebouwen om een binnenplein, dat toegankelijk is via een 17de-eeuwse poort. Het complex ontstond in de 15de eeuw als St.-Agnesklooster van de Zwarte Zusters.
Na de Reformatie kreeg het klooster andere bestemmingen. Het deed korte tijd dienst als stadswerkhuis, van 1592 tot 1626 als Latijnse school en daarna tot kort voor de Tweede Wereldoorlog als burgerweeshuis.
Sinds 1970 is een gedeelte van het huidige complex in gebruik als museum van Noord- en Zuid-Beveland.De 15de-eeuwse oostvleugel heeft inwendig een laat-gotisch houtskelet voorzien van sleutelstukken met peerkraalprofiel. Van de kap zijn de oude jukken behouden gebleven. De gevel aan de binnenpleinzijde heeft een 19de-eeuwse blokbepleistering. Uit circa 1689 dateert de classicistische hardstenen toegangspoort (bij Singelstraat 11) met op de kroonlijst het wapen van Zeeland en twee kinderfiguren onder een guirlande. De voorm. wezen- en armenschool (Singelstraat 11), uitgevoerd met pilastergeleding en boogfriezen, kwam in 1869 tot stand ter plaatse van de voormalige kloosterkerk, die van 1620 tot 1795 diende als Waalse kerk en van 1821 tot 1869 als school voor de weeskinderen. Het 19de-eeuwse schoolgebouw heeft na opheffing van het weeshuis verschillende bestemmingen gehad.
De voorm. regentenkamer (Singelstraat 13) is een herenhuis in sobere neoclassicistische stijl, gebouwd rond 1865 ter plaatse van het koor van de kloosterkapel. De verdieping diende als slaapzaal. De voorm. wasserij (Schuttershof 34) uit 1876 is een wit gesausd pand in neoclassicistische vormen met een dakoverstek op bewerkte schoren.
