Fort Honswijk (Lekdijk 58), ook wel Fort Willem II genoemd, is in 1841-'48 aangelegd. Het moest de Lek afgrendelen en de inundatiehoofdinlaatsluis verdedigen.
De vesting heeft een onregelmatige, vierhoekige vorm. Het zuidelijke bastion is uitgerust met een ronde, bomvrije toren.Omdat de toren door de introductie van krachtiger geschut te kwetsbaar was geworden, werd in 1878 de bovenste bouwlaag afgebroken. Op het terrein staan verder een bomvrije poort en een fortwachterswoning beide uit de periode 1879-'88 - en enkele jongere barakken. De inlaatsluis is na de Tweede Wereldoorlog gesloopt. Het drie kilometer lange inundatiekanaal, met ‘gedekte gemeenschapsweg’ (1874-'79), bleef wel bewaard. Bij het kanaal liggen nog twee kleinere verdedigingswerken, namelijk ten noordoosten van het fort het Lunet aan De Snel uit 1845-'46 (verbeterd in 1874) en aan het eind van de gedekte gemeenschapsweg het Werk aan de Korte Uitweg (Lange Uitweg), verbeterd in 1876-'79. Om de oudere verdedigingswerken te beschermen werd in 1914-'18 meer oostelijk, dwars op de Lekdijk, het Werk aan de Groeneweg aangelegd; dit bestond uit loopgraven, aarden wallen en betonnen schuilplaatsen.
Dit werk werd in 1939-'40 verbeterd, onder andere met gietstalen kazematten. Na de opheffing is het gedeeltelijk geëgaliseerd. Het Werk aan de Waalse Wetering (bij Waalseweg 22) werd in 1875 aangelegd om de Achterdijk en het noordelijk daarvan gelegen niet inundeerbare terrein te bestrijken. Het bestaat uit een aardwerk met bomvrije gebouwen. Van de batterij aan de Noorder Lekdijk (Lekdijk) uit 1910 resteren de betonnen groepsschuilplaatsen.
