De Herv. kerk (Hoofdweg 168) is een zeer brede, recht gesloten zaalkerk met getrapte steunberen, een afgewolfd zadeldak. De ongelede toren heeft een achtzijdige bakstenen bovenbouw, welke overgaat in een houten lantaarn met Lodewijk XIV-motieven en een opengewerkte koepelvormige spits.
De eerste steen voor de in 1738-'40 gebouwde zaalkerk werd gelegd door Anna Maria Hora. Aan de noordzijde bevindt zich een toegangsportaal met ionisch poortje en zandstenen cartouche in het fronton.
De toren werd gebouwd in 1708. In de toren hangen twee klokken, waarvan er één in 1897 gegoten is door A.H. van Bergen.
De kerk is gerestaureerd in 1965-'72.Het kerkinterieur wordt overdekt door een gedrukt houten tongewelf met dwarsbalken en korbelen, gedragen door oorspronkelijk zes gemarmerde houten zuilen met composietkapitelen. De buitenste vier zijn in 1880 door slanke gietijzeren zuilen vervangen. Tijdens de restauratie heeft men geschilderde decoraties uit de bouwtijd ontdekt en hersteld. Tot de kerkinventaris behoren een fraai gesneden Lodewijk XIV-preekstoel uit uit 1725, gesneden door Menke Molanus met enkele veranderingen uit 1742 door Jan Bitter. Daarnaast nog twee blokken van vier banken door Jan Bitter uit 1742, twee identieke, overhuifde herenbanken voorzien van het wapen van Johan Hora Siccama (uit ca. 1738). Het orgel werd in 1770-'71 gebouwd door A.A.
Hinsz en is gevat in een kast van de hand van L. Bekenkamp met snijwerk van A.D. Smit. De achterwand van de orgeltribune heeft 18de-eeuwse beschilderingen in trompe-d'oeil: opgetrokken draperie met kwasten; zuilen met kapitelen; blad- en bloemguirlandes. De kerkvloer bevat een aantal grafzerken, waarvan de oudste uit 1625; interessant is die voor predikant Wilhelmus Schortinghuis (†1750). Op het kerkhof staan enkele grafmonumenten, waaronder die van predikant P.R.
Buurma (†1877) en die van J. Oosterbaan (†1872); het laatstgenoemde heeft neogotische details.
