Van de middeleeuwse ommuring zijn vooral aan de oost- en zuidzijde aanzienlijke resten bewaard gebleven. Hoewel enigszins gereconstrueerd geven de muurtorens aan het Armenhage, met beneden een open keel, een goed beeld van de oude toestand.
Eén van deze torens is later deel gaan uitmaken van een woonhuis (Bornhovestraat 33).Eén van de voornaamste overblijfselen is de Berkelruïne (Hagepoortplein ong.) , gebouwd in het begin van de 14de eeuw als waterpoort over de Berkel en oorspronkelijk Bovenberg genoemd. De langgerekte poort bestaat uit drie spitse bogen over het water en daarboven twee weergangen; de bovenste weergang wordt geflankeerd door arkeltorentjes. De poort is rond 1400 verhoogd, in 1888 gerestaureerd naar plannen van P.J.H. Cuypers en opnieuw in 1951-'52. In het zuiden zijn grote muurdelen zichtbaar vanaf de Martinetsingel; herkenbaar is hier het 14de-eeuwse werk met bloklijst - en het 15de-eeuwse werk met spitsboogfries. De Drogenapstoren (Pelikaanstraat 2) werd in 1444-'46 gebouwd als ‘Saltpoort’, maar al in 1465 als poort buiten gebruik gesteld en rond 1570 als gevangenis ingericht. De forse vierkante toren heeft vier arkeltorentjes en een achtkantig bovenstuk met naaldspits.
Bij een restauratie in 1888-'91 zijn de arkeltorentjes, de borstweringen en de spits herbouwd. Van 1889 tot 1927 deed de toren dienst als watertoren. Kort na een restauratie in 1969 is de toren als woning ingericht. Aan de westzijde van de oude stad staat de uit 1457-'65 daterende Bourgonjetoren (Waterstraat 3) , een zware ronde toren met diepe nissen voor het geschut. Door latere terreinophogingen zijn de onderste geschutsopeningen te laag komen te liggen. In 1742 is er een tuinkoepel op geplaatst.
Het bouwwerk werd later ook wel Martinetstoren genoemd. Het aangrenzende muurdeel stamt uit de tweede helft van de 13de eeuw; de 14de-eeuwse verhoging is goed zichtbaar. De niet correct gereconstrueerde bekroning is aangebracht bij de restauratie in 1953.
Vanaf de Louisesingel is een deel van de 14de-eeuwse ommuring van de Nieuwstad zichtbaar (Geweldigershoek 39). Aan de noordzijde van die vroegere voorstad staat nog een vroeg-15de-eeuwse vierkante muurtoren (Achterom 1) , waarvan bij ombouw in 1558 tot kruittoren de keel is dicht gezet. Oostelijker bevindt zich de uit 1536 stammende voorpoort van de Oude Nieuwstads- of Diezerpoort (Isendoornstraat ong.) , bestaande uit twee vleugelmuren en een zware schildmuur met doorgang. De poort werd in 1616 buiten gebruik gesteld, waarna de hoofdpoort in 1894 werd gesloopt. De restanten van de voorpoort zijn in 1905 en in 1951-'52 gerestaureerd. Van de 17de-eeuwse vestingwerken zijn zowel aan de noordzijde (Grote Gracht) als de zuidzijde (Vispoortgracht) nog delen van tot plantsoen en singels omgewerkte bastions bewaard gebleven.
