Ten Arlo. Dit esgehucht ten noorden van Zuidwolde is ontstaan in de middeleeuwen op de Zuidwolder zandrug en was oorspronkelijk aan drie zijden omgeven door veengebied, dat van hieruit vanaf de 17de eeuw in ontginning werd gebracht.
Ten Arlo is een beschermd gezicht met diverse interessante boerderijen. Aan de noordwestelijke rand van de es staan enkele hallenhuisboerderijen met langsdeel en een 18de-eeuwse kern, zoals Ten Arlo 2.
Deze in 1967 naar plannen van T. Sikma gerestaureerde voorname boerderij heeft een blokvormig, onderkelderd voorhuis met omlopend schilddak, twee omlijste ingangen en de jaartalankers ‘1732’.
Andere eveneens met jaartalankers gedateerde voorbeelden zijn de in 1993 gerestaureerde boerderij Ten Arlo 3 (1736), met kelder en opkamer, Ten Arlo 4 (1747) en Ten Arlo 1 (1775). Op de erven staan diverse houten bijschuren en 19de-eeuwse bakhuizen.
Langs de Hoogeveenseweg ligt een reeks 19de-eeuwse hallenhuisboerderijen met langsdeel. Mogelijk een laat-18de-eeuwse kern heeft de in de huidige vorm uit 1846 daterende boerderij Hoogeveenseweg 17 met dwars voorhuis, bakhuisje en diverse (aangebouwde) houten bijschuren.
Een ingezwenkte lijstgevel hebben de boerderijen Hoogeveenseweg 21 (circa 1860) en Hoogeveenseweg 19 (1862), met aangebouwde bijschuur en omlijste ingang.
