huishoudelijk afval dat door zijn volume of gewicht niet in de vuilniszak kan worden gedaan. Grof vuil omvat hout, meubelen, vloerbedekking en zgn. witgoed (wasmachines, koelkasten, centrifuges e.d.).
In Nederland komt jaarlijks ca. 550000 t grof vuil vrij; in Vlaanderen wordt ca. 214000 t grof vuil per jaar geproduceerd. Het wordt op verschillende manieren ingezameld, soms tegelijk met de vuilniszakken, soms op vastgestelde dagen (b.v. eenmaal per maand), soms op verzoek.In veel gemeenten wordt het grof vuil met het andere afval gestort of verbrand. Deze werkwijze veroorzaakt een extra belasting van de stortcapaciteit, terwijl veel opnieuw te gebruiken stoffen verloren gaan. Bij de verbrandingsinstallaties kan het grof vuil niet zonder meer verwerkt worden. Het moet eerst machinaal verkleind worden (b.v. in shredders). In sommige streken worden witgoed en metalen voorwerpen apart ingezameld. Een deel van de afgedankte apparaten, bedspiralen, fietsen e.d. komen via de oudijzerhandel bij de shredders.
Na versnippering worden de metalen afgescheiden. Ook wordt een gedeelte bij de ijzerhandel samengeperst en als bont schroot verkocht (vaak naar het buitenland).
De hoeveelheid afgedankte huishoudelijke apparaten in Nederland per jaar wordt geschat op 1750000 stuks (47700 t, 330000 m3). Het is vanuit het oogpunt van hergebruik wenselijk de bruikbare onderdelen en speciale delen voorafgaand aan de verwerking uit deze apparaten te verwijderen. Hierdoor kunnen de delen met hogere schrootwaarde apart worden gehouden en eventuele sterk verontreinigende onderdelen (b.v. met koelmiddel gevulde compressoren uit koelkasten) apart worden verwerkt.
