Zie voor het eerste lid Hanne. Het tweede element, -man, is oorspronkelijk een Germaans naamelement, maar kreeg de waarde van 'vleisuffix', aanvankelijk in de Middeleeuwen, bijvoorbeeld in het zuiden van Zuid-Holland.
Later werd Hanneman ook gebruikt bij het aanspreken van kinderen, zodat de naam een kinderlijke gevoelswaarde kreeg. Een voorbeeld uit de Middeleeuwen: Hanneman Tay, Dordrecht 1284-'87 (SRD).