Duits militair en politicus.
Groener was tijdens de Eerste Wereldoorlog van 1916-17 belast met de leiding van een speciaal bureau van het ministerie van Oorlog. Eind oktober 1918 volgde hij Ludendorff op als kwartiermeester-generaal van von Hindenburg, de bevelhebber van het Westfront. In november zegde hij namens het Duitse leger de gehoorzaamheid aan keizer Wilhelm II op. Na de oorlog was Groener betrokken bij het neerslaan van de Spartakisten-opstand.
Daarna begon zijn politieke carrière; van 1920-23 was hij minister van Verkeer; van 1928-32 minister van Oorlog en van 1931-32 tevens minister van Binnenlandse Zaken. Vanwege hun provocerend optreden verbood Groener de SA en de SS. In 1933 trok hij zich uit de politiek terug.
