vrijwillig,
1. (van hem, die iets uit eigen beweging doet), senator, die zichzelf dat gemaakt heeft, Cic., procurator, Cic., auxilia sociorum, Cic., milites, vrijwilligers, Caes., Liv. (en zo vol. miles, collectief, Tac.), exercitus, het leger der vrijwilligers, Liv.; plur. subst., voluntarii, ŏrum, m., vrijwilligers, Caes.
2. (van hetgeen vrijwillig geschiedt), exsilium, Sen., mors, zelfmoord, Cic., deditio, Liv., quod totum voluntarium est, wat geheel in onze macht staat, Cic.
