Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Gepubliceerd op 14-02-2022

Vindĭcĭae

betekenis & definitie

ārum, f. het aanspraak maken in rechten (van twee partijen, voor de praetor), de gerechtelijke aanspraak; het betwiste voorwerp, of, als het een stuk grond was, een kluit daarvan, werd voor de praetor meegebracht (die kluit heet ook vindiciae), waarop de praetor aan de ene partij het voorlopig bezit toekende (vindicias dicere of dare secundum alterum eorum, bij processen over vrijheid of slavernij altijd secundum libertatem, d. w. zie dat de betrokken persoon voorlopig voor vrij zou gelden), iniustis vindiciis ac sacramentis petere alqd, Cic., dare vindicias a libertate in servitutem (dus onwettig), Cic.

< >