dĭcis, c. die aanspraak op iets maakt, iets in bescherming neemt (in rechten, doch verder ook in ’t alg.), borg, beschermer, bevrijder, redder, habet sane populus tabellam quasi vindicem (borg) libertatis, Cic., aeris alieni, beschermer der schuldeisers, Cic., iniuriae, tegen onrecht, Liv., periculi, in gevaar, Liv.; ook van zaken, v. vox, Liv., v. vires, Ov.
2. wreker, straffer, wreekster, strafster, coniurationis, Cic., custos ac vindex cupiditatum, Cic., Furiae deae . . . vindices facinorum, Cic.; van zaken, vindice flammā, Ov.
