1. eig., naburig, in de buurt wonende, - zijnde, urbes, Verg., bellum, Liv., sedes vicina astris, Verg. | subst., vicinus, i, m., en vicina, ae, f., buur, buurvrouw, Cic.; vicinum, i, n., buurt, nabijheid, Sen.: vicina, ōrum, n., naburige punten, - streek, nabuurschap, Ov., Plin.
2. fig., nabij, mors, Phaedr., exitium, Eutr., Latona vicina ad pariendum, Cic.; verwant (met iets), (iets) nabijkomend, (op iets) gelijkend, dialecticorum scientia vicina et finitima eloquentias, Cic., vicinus proximusque diis, Sen.
