1. trans., in trillende beweging brengen, slingeren, schudden en dgl., vibrabant flamina vestes, deden fladderen, Ov., vibrari menibra videres, sidderen, Ov., viscera vibrantur (door het rijden), Tac.; (een wapen enz.) zwaaien, drillen, hastas, Cic., fig., van een dichter = neerbliksemen, truces iambos, Cat.; krullen, friseren, crines vibrati, Verg., capillus vibratus, Plin.
2. refl., sidderen, beven, trillen, vibreren, lillen, tres vibrant linguae, Ov., nervi vibrantes, Sen.; glinsteren, schitteren, fonkelen, bliksemen, vibrat mare, Cic., vibrantia signa, Flor., gladius vibrans, Verg.; trillen, snorren, piepen, sonus lusciniae vibrans, Plin., vox vibrat in auribus, Sen.; bliksemen, flikkeren, fig., van een machtige rede, cuius (Demosthenis) non tam vibrarent fulmina, nisi etc., Cic., oratio incitata et vibrans, Cic.
