vēni, ventum (4);
I. eig.,
a. in ’t alg., komen, istinc, Cic., ad alqm, Cic., ad urbem, Cic., in Tusculanum, Cic., Delum Athenis, Cic., in conspectum, Caes., Nep.; c. acc., tumulum, Verg., fines Ausonios, Verg.; m. aanwijzing van het doel, ad alqm ad cenam, Pl., v. auxilio, Liv., Nep., ad eum oratum (supin.), ut etc., Caes., c. inf., speculari, Liv.; impers., ad quos ventum er at, Caes., ventum in insulam est, Cic.; van vijanden = aanrukken, veniri ad se existimantes, Caes. | van het levenloze: venit sub aspectum, Cic., sub oculos, Quint., frumentum Tiberi venit, Liv., dum tibi litterae meae veniant, ter hand gesteld worde, Cic., a te litterae non venerunt, Cael. in Cic. ep.
b. in ’t bijz., terugkomen, terugkeren, Romam, Liv., cum venies, Ov. | (poët.) = te voorschijn komen, veniens sol, Hor., venientes lacrimae, Verg.; groeien, veniunt felicius uvae, Verg.
II. overdr.
a. in ’t alg., vides, quo progrediente oratione venturum me puto, Cic.; in vijandelijke zin = optreden, contra alqm pro alqo, Cic., contra iniuriam, Cic. | van zaken: alqd venit in buccam, komt iemd in de mond, valt in, Cic., v. in mentem, Cic.; van de tijd = komen, verschijnen, naderen, ubi ea dies, quam constituerat, venit, Caes., cura venientis anni, wegens het toekomstige jaar, Cic.
b. in ‘t bijz., v. in alqd, in een toestand komen, - geraken (van personen en zaken), b.v. in calamitatem, Cic., in consuetudinem, Cic., in partem alcs rei, aan iets deelnemen, Cic., in sermonem, over de tong gaan, Cic., maar veni in eum sermonem, ut dicerem, ik kwam er op, te zeggen, Cic., alci in amicitiam, Caes. | in de rede = (tot iets) komen, - overgaan, ut iam a fabulis ad facta veniamus, Cic., ad Arcesilam Carneademque veniamus, Cic. | afkomstig zijn, afstammen, Bebrycia de gente, Verg.; = ontstaan, maius commodum ex otio meo . . . rei publicae venturum, Sall.; van de tijd, anni venientes, de klimmende jaren (tot het 45ste jaar), tegenover de anni recedentes, Hor. | voorkomen, gebeuren, plaats hebben, haec ubi veniunt, Cic., si quid in Samnio adversi venisset, Liv. | (aan iemd) komen, ten deel vallen, hereditates mihi negasti venire, Cic.; van leed = (iemd) treffen, overkomen, ad quem autem dolor veniat, ad eundem etiam interitum venire, Cic., doch gewl. c. dat., quae sibi duobus proeliis venerant, Sall., venit arboribus lues, Verg.
