ūsus sum (3);
I. eig.,
a. in ’t alg., gebruiken, aanwenden, gebruik maken -, zich bedienen van, c. abl., armis, Cic., oratione, spreken, Cic., hac voce, zo spreken, Cic., uti temporibus sapienter, zich in de omstandigheden schikken, Nep., evenzo uti foro, Ter., male uti lege, misbruiken, Cic., alqo in alqd, Liv., alqā re in alqm, Cic.; c. acc., ne filius quidem quicquam utitur, Cic., huic omnia utenda ac possidenda tradiderat, Cic.; absol., negavit se uti, hij sloeg het af, Cic., evenzo non uterer, ik zou het weigeren, Cic.
b. in ’t bijz., (met iemd) omgaan, omgang hebben, Trebonio multos annos, Cic., rnaioribus, Cic. | (van iets) leven, huic dederis, unde utatur, Ter., habere qui utar, Cic. | genieten, lacte et herbis, Ov.
II. overdr., in het bezit zijn van, hebben, krijgen, patre diligente, Nep., adversis ventis, Cic., proeliis secundis, gelukkige slagen leveren, Cic., valetudine bonā, genieten, Caes., honore, een eerambt bekleden, Cic.,. frequentissimo senatu et liberalissimo, Cic. | kunnen gebruiken, nodig hebben, ambitione nihil uterer, Cic., eā nihil hoc loco utimur, willen niet spreken van, Cic.
