plĭcis
1. adi., drievoudig, -dubbel, acies, Caes., Diana (als Diana, Luna en Hecate), Ov., mundus (hemel, aarde en zee), Ov., evenzo regnum (onder Juppiter, Neptunus en Pluto verdeeld), Ov., cuspis, de driestand van Neptunus, Ov., porticus, met drie zuilenrijen, Suet., gens, drie volksstammen, Verg., fluctus, driemaal eb en vloed hebbend, Sall.; poët., deae, de drie Parcen, Ov., Minyeides, de drie dochters van Minyas, Ov., greges, drie scharen van Bacchanten, Prop.
2. subst., triplices, um, m. (sc. codicilli), een schrijftafel van drie bladen, Cic.; triplex, icis, n. = triplum, het drievoud, driemaal zo veel, sume tibi triplex, Hor., pediti in singulos centeni dati ... triplex equiti, Liv.
