lĭcis, m. (zelden f.),
1. eig., harde steen, keisteen, inz.. = kiezelsteen, graniet, basalt, lapis silex, saxum silex, Liv., silicem caedere, Cic.; poët., als beeld van hardheid, dicam silices pectus habere tuum, Ov.
2. poët. overdr., = rots, acuta, Verg., quasi dura s. (als beeld van onwrikbaarheid), Verg.
