ōnis, f.
1. het te kennen geven, kennisgeving, aanduiding, kenteken, teken, absol., nutus et s., Cic., s. fit, Cic.; c. gen. subi., litterarum, Cic., Gallorum, Caes.; c. gen. obi., voluntatis, Cic., adventus, Caes.; plur., significationes rerum futurarum, Cic.; m. acc. c. inf., s. fit, non adesse constantiam, Cic.
2. in ’t bijz., toejuiching; nadrukkellijke aanduiding, nadruk, klem; zin, betekenis, scripti, Cic.
