i, m. en rĕa, ae, f.
1. in staat van beschuldiging gesteld, aangeklaagd, schuldig, plur. rei, ook = de partijen (voor het gerecht), Cic., c. gen., b.v. paricidii, Quint., minder vaak m. de, b.v. de vi, Cic., alqm reum facere, Cic., of agere, Liv., in staat van beschuldiging stellen, aanklagen, reum peragere, de aanklacht doorzetten, Liv., reum fieri, Cic., of agi, Ov., aangeklaagd worden.
2. overdr., (aan iets) schuldig, culpae alienae, Liv.; gebonden (aan iets), verantwoordelijk (voor iets), voti, Verg., suae partis tutandae, Liv.
