ūs, m.
1. van levende wezens: het teruggaan, terugtocht, -keer, aftocht; overdr., lunae accessus ac r., nadering tot en verwijdering van de zon, Cic., (aestuum marinorum) accessus et r., vloed en eb, Cic. | fig., accessus (instinctmatige neiging) ad res salutares, a pestiferis recessus (afkeer), Cic.
2. meton., bocht, holheid, inham, achtergrond, spelunca casto submota recessu, Verg.; afgelegen -, eenzame plaats, schuilhoek, geheim vertrek. | fig., in animis hominum tanti sunt recessus, hoeken, plooien, Cic., habeat summa laus umbram aliquam et recessum (achtergrond), Cic.
