I. plāga, ae, f. slag, houw, stoot (ook van het tegen elkaar stoten der atomen); meton. = wonde (ook fig. = verlies).
II. plăga, ae, f.
1. net.
2. streek, landschap, district, kanton, caeli, Cic., aetheria, lucht, Verg., quattuor plagae, de vier luchtstreken, Verg., plaga solis iniqui, hete luchtstreek, Verg.; soms van de bewoners, plaga (district) una, Liv.
