Woordenboek Nederlands -Latijn

Dr. J.F.L. Montijn (1949)

Gepubliceerd op 14-02-2022

Ortŭs

betekenis & definitie

ūs, m.

1. eig., opgang, b.v. solis, Cic.; meton., ortus solis, het Oosten, Cic., Liv.
2. overdr., het ontstaan, oorsprong, tribuniciae potestatis, Cic., ortum ducere ab Elide, afstammen, Ov. | geboorte, puerorum, Cic., primo ortu, terstond na de geboorte, Cic.

< >