ĭnis, f.
1. oorsprong; vand. origines, titel van een geschrift van Cato, Cic.
2. geboorte, afstamming, ab alqo originem trahere, Liv. | meton., stam, familie, ab origine ultima stirpis Rom. generatus, uit een zeer oude familie, Nep.; stamvader, -moeder, gentis Iuliae, Tac., mundi, schepper, Ov.; overdr., moederstad (van koloniën), ook = moederland, bakermat, Iudaea origo eius mali, Tac.
