stĭti, stĭtum (3);
1. intr., in de weg treden, zich plaatsen voor, alci abeunti, Liv.; overdr., alcs famae, iemds roem verduisteren, Liv. | in ’t bijz., zich (vijandig) tegenoverstellen, zich verzetten, weerstreven, het niet eens zijn met, c. dat., Cic.
2. trans., tegenoverstellen; vand. (in de taal der augurs), obstitus, tegenoverstaande = door de bliksem getroffen, fulgora atque obstita pianto, Cic.
