1. adi., boodschappend, meldend, pverbrengend, rumor, Cic., littera, Ov.
2. subst., nuntĭus, ĭi, m. boodschapper, bode; ook = boodschap, kennisgeving, bevel, vand. nuntium remittere alci (uxori), een meisje de verloving opzeggen, Pl., een vrouw het huwelijk opzeggen, scheiden, Cic., ook overdr., b.v. virtuti, vaarwel zeggen, Cic. | nuntĭa, ae, f. boodschapster, verkondigster. | nuntĭum, ĭi, n. boodschapper, verkondiger, verba nuntia animi mei, Ov.; boodschap, bericht, Varr., Cat.
