Nuntĭo

betekenis & definitie

(1), (mondeling) boodschappen, aankondigen, melden, alci alqd, Cic.; c. acc. loci, b.v. Ameriam, Cic., in laat Latijn ook c. gen. of abl. loei, b.v. Romae, Eutr., Corintho, Iust.; m. acc. c. inf., Cic.; m. ut en coni., Cic., of m. enkele coni., Tac., m. ne en coni., Caes.; in het pass. m. nom. c. inf., adesse nuntiabantur, Caes., of m. acc. c. inf., nuntiatur naves esse in portu, Cic., Romam erat nuntiatum fugisse Antonium, Cic.; abl. absol., quo mortuo nuntiato, Cic., en absoluut nuntiato = op dit bericht, Liv., of = daar geboodschapt werd, m. acc. c. inf., Tac.