nostra, nostrum
1. in ‘t alg., ons, zowel subjectief, nostra provincia, Caes., als objectief = tot of jegens ons, amor noster, Cic.
2. in ’t bijz., ons = tot ons behorende, nostri homines, onze landslieden, Cic., Furnius noster, onze vriend F., Cic., hic noster, deze onze redenaar (van wie wij spreken), Cic.; subst., nostri, ōrum, m. de onzen, onze lieden, en praegn. = onze landslieden, Cic., nostra, ōrum, n. het onze, Cic. | (bij het aanspreken) o noster! mijn waarde! Ter. | noster schertsend = ego, Pl., Hor. | ons genegen, - gunstig, loca, Liv., Mars, Verg.
